ΝΗΠΙΩΝ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ...ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ: ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Επέτειος του Πολυτεχνείου...Πότε έφτασε; Πριν λίγα χρόνια, ένα νήπιο, ήρθε το πρωί και μου λέει:"Ο μπαμπάς μου είπε ότι αυτά, δεν είναι πράγματα για να τα μαθαίνουν τα μικρά παιδάκια.!"
Εγώ τότε, απάντησα: "Τα μαθαίνουμε με τρόπο που ταιριάζει σε μικρά παιδάκια"
Σήμερα, θα απαντούσα διαφορετικά:
1.Ποιος είπε ότι τα νήπια δεν μπορούν να μάθουν ιστορία;
2. Ποιος δεν πιστεύει ότι τα νήπια μπορεί να έχουν ορθότερη κρίση από εμάς τους μεγάλους;
3. Αξιοποιώντας την επέτειο του Πολυτεχνείου,τα παιδιά διδάσκονται έννοιες που δεν γνώριζαν (ελευθερία, δημοκρατία, δικτατορία κλπ)
Εκτός κι αν θέλετε να διδάσκουμε στα παιδιά μας, να είναι παθητικά,χωρίς άποψη ώστε να μην καταλάβουν ποτέ την αξία του "αγωνίζεσθαι".
Γιατί τα παιδιά, μπορούν να τα καταλάβουν ΟΛΑ!
.........................................................................................................
Σήμερα, διαβάσαμε το πανέμορφο βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου: « Η κυρά Δημοκρατία».
Με αφορμή αυτό, έγραψα δύο ποιήματα που τα επεξεργαστήκαμε στην τάξη.
Αρχικά, παίξαμε με τις λέξεις "ψωμί",¨παιδεία". "ελευθερία".Κάναμε αναγραμματισμό, μετρήσαμε τα γράμματα της καθεμιάς, παίξαμε ψυχοκινητικό παιχνίδι και στη συνέχεια ζωγραφίσαμε την δικτατορία και την δημοκρατία.
Τα ποιήματά μου...
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σ ένα σπίτι φωτεινό,
ζούσε η Δημοκρατία
αγαπούσε τους ανθρώπους,
τα παιδιά και τα σχολεία.
Λάτρευε την κουβεντούλα,
με την φίλη την καλή της,
ήταν η Ελευθερία
κι ήτανε πάντα μαζί της.
Τα μαλλιά της είχαν γέλια
και μυρίζαν γιασεμί,
και στα χέρια είχε πάντα,
όνειρα για τη ζωή.
Το μακρύ το φόρεμά της,
με δικαιώματα φτιαγμένο,
της τροφής, μα και της στέγης,
με ειρήνη καμωμένο.
Είχε πάνω του λουλούδια
και ανθρώπους που γελάνε,
που ψηφίζουν, που διαλέγουν,
τη ζωή που προτιμάνε.
Άκουγε όλες τις γνώμες
και χωρίς υπερβολές,
ακολούθαγε αυτή πάντα,
τις απόψεις τις πολλές.
Και για φίλη τη διαλέξαν,
για να είναι στη ζωή τους,
μια που η δικαιοσύνη,
ήτανε η λογική της.
Κι έτσι, μοίραζε παντού,
το ψωμί και την παιδεία,
πάντα όμως χέρι χέρι
με τη φίλη Ελευθερία!
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Σ ένα σπίτι σκοτεινό,
ζούσε η δικτατορία,
που μισούσε τους ανθρώπους,
τα παιδιά και τα σχολεία.
Η πιο έμπιστή της φίλη,
ήτανε η φυλακή
και περνούσε πολλές ώρες,
κουβεντιάζοντας μ αυτή.
Τα μαλλιά της είχαν δάκρυα
μύριζαν σαν τα σκουπίδια
και στα χέρια είχε νύχια,
μακριά όπως τα φίδια.
Το μακρύ το φόρεμά της
είχε μόνο απαγορεύσεις:
Μη μιλήσεις! Μην γελάσεις!
Ούτε μυστικά να έχεις!
Είχε πάνω του απειλές
και ανθρώπους που φοβούνται
και τα δικαιώματά τους,
έχουν μάθει να αρνούνται.
Πίστευε στον εαυτό της
και οι γνώμες οι πολλές,
αδιάφορη την βρίσκαν
και χωρίς υπερβολές!
Σαν εχθρό, τη νιώθαν όλοι
δεν την θέλανε για φίλη
κι έτσι βρήκανε τον τρόπο,
απ τον τόπο τους να φύγει.
Μια ομάδα από παιδιά,
που χαν τόλμη και ψυχή,
διώξαν τη δικτατορία
και την κλείσαν φυλακή!
…………………………………………………………………………………………………………………………….
ΑΦΟΥ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΘΕΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ….
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τι λέτε; Τα κατάφερε
αυτή η μικρή ομάδα,
να διώξει τη δικτατορία,
μέσα από την Ελλάδα;
Ποια ήταν εκείνα τα παιδιά
που είχανε το θάρρος,
να διώξουν απ τον τόπο τους,
το θλιβερό το βάρος;
Πως θα είμαστε σήμερα,
με τη δικτατορία,
αν δεν πολέμαγαν αυτά
για τη δημοκρατία;
Για πείτε..τι θα κάνετε,
εσείς στη θέση εκείνη,
ώστε η Δημοκρατία,
στον τόπο μας να μείνει;
ΓΙΩΤΑ ΚΑΛΤΣΙΔΟΥ
Εγώ τότε, απάντησα: "Τα μαθαίνουμε με τρόπο που ταιριάζει σε μικρά παιδάκια"
Σήμερα, θα απαντούσα διαφορετικά:
1.Ποιος είπε ότι τα νήπια δεν μπορούν να μάθουν ιστορία;
2. Ποιος δεν πιστεύει ότι τα νήπια μπορεί να έχουν ορθότερη κρίση από εμάς τους μεγάλους;
3. Αξιοποιώντας την επέτειο του Πολυτεχνείου,τα παιδιά διδάσκονται έννοιες που δεν γνώριζαν (ελευθερία, δημοκρατία, δικτατορία κλπ)
Εκτός κι αν θέλετε να διδάσκουμε στα παιδιά μας, να είναι παθητικά,χωρίς άποψη ώστε να μην καταλάβουν ποτέ την αξία του "αγωνίζεσθαι".
Γιατί τα παιδιά, μπορούν να τα καταλάβουν ΟΛΑ!
.........................................................................................................
Σήμερα, διαβάσαμε το πανέμορφο βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου: « Η κυρά Δημοκρατία».
Με αφορμή αυτό, έγραψα δύο ποιήματα που τα επεξεργαστήκαμε στην τάξη.
Αρχικά, παίξαμε με τις λέξεις "ψωμί",¨παιδεία". "ελευθερία".Κάναμε αναγραμματισμό, μετρήσαμε τα γράμματα της καθεμιάς, παίξαμε ψυχοκινητικό παιχνίδι και στη συνέχεια ζωγραφίσαμε την δικτατορία και την δημοκρατία.
Τα ποιήματά μου...
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Σ ένα σπίτι φωτεινό,
ζούσε η Δημοκρατία
αγαπούσε τους ανθρώπους,
τα παιδιά και τα σχολεία.
Λάτρευε την κουβεντούλα,
με την φίλη την καλή της,
ήταν η Ελευθερία
κι ήτανε πάντα μαζί της.
Τα μαλλιά της είχαν γέλια
και μυρίζαν γιασεμί,
και στα χέρια είχε πάντα,
όνειρα για τη ζωή.
Το μακρύ το φόρεμά της,
με δικαιώματα φτιαγμένο,
της τροφής, μα και της στέγης,
με ειρήνη καμωμένο.
Είχε πάνω του λουλούδια
και ανθρώπους που γελάνε,
που ψηφίζουν, που διαλέγουν,
τη ζωή που προτιμάνε.
Άκουγε όλες τις γνώμες
και χωρίς υπερβολές,
ακολούθαγε αυτή πάντα,
τις απόψεις τις πολλές.
Και για φίλη τη διαλέξαν,
για να είναι στη ζωή τους,
μια που η δικαιοσύνη,
ήτανε η λογική της.
Κι έτσι, μοίραζε παντού,
το ψωμί και την παιδεία,
πάντα όμως χέρι χέρι
με τη φίλη Ελευθερία!
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Σ ένα σπίτι σκοτεινό,
ζούσε η δικτατορία,
που μισούσε τους ανθρώπους,
τα παιδιά και τα σχολεία.
Η πιο έμπιστή της φίλη,
ήτανε η φυλακή
και περνούσε πολλές ώρες,
κουβεντιάζοντας μ αυτή.
Τα μαλλιά της είχαν δάκρυα
μύριζαν σαν τα σκουπίδια
και στα χέρια είχε νύχια,
μακριά όπως τα φίδια.
Το μακρύ το φόρεμά της
είχε μόνο απαγορεύσεις:
Μη μιλήσεις! Μην γελάσεις!
Ούτε μυστικά να έχεις!
Είχε πάνω του απειλές
και ανθρώπους που φοβούνται
και τα δικαιώματά τους,
έχουν μάθει να αρνούνται.
Πίστευε στον εαυτό της
και οι γνώμες οι πολλές,
αδιάφορη την βρίσκαν
και χωρίς υπερβολές!
Σαν εχθρό, τη νιώθαν όλοι
δεν την θέλανε για φίλη
κι έτσι βρήκανε τον τρόπο,
απ τον τόπο τους να φύγει.
Μια ομάδα από παιδιά,
που χαν τόλμη και ψυχή,
διώξαν τη δικτατορία
και την κλείσαν φυλακή!
…………………………………………………………………………………………………………………………….
ΑΦΟΥ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΘΕΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ….
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τι λέτε; Τα κατάφερε
αυτή η μικρή ομάδα,
να διώξει τη δικτατορία,
μέσα από την Ελλάδα;
Ποια ήταν εκείνα τα παιδιά
που είχανε το θάρρος,
να διώξουν απ τον τόπο τους,
το θλιβερό το βάρος;
Πως θα είμαστε σήμερα,
με τη δικτατορία,
αν δεν πολέμαγαν αυτά
για τη δημοκρατία;
Για πείτε..τι θα κάνετε,
εσείς στη θέση εκείνη,
ώστε η Δημοκρατία,
στον τόπο μας να μείνει;
ΓΙΩΤΑ ΚΑΛΤΣΙΔΟΥ
ΤΕΛΟΣ
Έφτιαξα κάτι απλό, επειδή απλά είναι και τα δικαιώματα του παιδιού. Απορώ, γιατί γίνονται δύσκολα μερικές φορές::::::
Η Νάμπια σκέφτηκε: ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ…
Η Νάμπια σκέφτηκε: ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ…
Ο Χασάν ψιθύρισε: ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ…
Ο Γιαμαντού είπε: ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!
Η Ελένη φώναξε: ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!
Ο Κέβιν… απλά έδειξε: ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!
Ο Ίρμαν ούρλιαξε: ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!!
Ακούστηκε μια φωνή: ΤΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΧΕΙΣ;
Η Νάμπια σκέφτηκε: Στην στέγη!
Ο Χασάν ψιθύρισε: Στην υγεία!
Η Γιαμαντού είπε: Στη μόρφωση!
Η Ελένη φώνσξε: Στην τροφή…
Ο Κέβιν έδειξε: Στην επιπλέον βοήθεια…
Ο Ίρμαν ούριαξε: Στη ζωή!
ΚΑΙ Η ΖΩΗ είπε: «ΓΙΑΤΙ;»
Κι όλοι μαζί απάντησαν: ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ!!!
Η Νάμπια σκέφτηκε: Στην στέγη!
Ο Χασάν ψιθύρισε: Στην υγεία!
Η Γιαμαντού είπε: Στη μόρφωση!
Η Ελένη φώνσξε: Στην τροφή…
Ο Κέβιν έδειξε: Στην επιπλέον βοήθεια…
Ο Ίρμαν ούριαξε: Στη ζωή!
ΚΑΙ Η ΖΩΗ είπε: «ΓΙΑΤΙ;»
Κι όλοι μαζί απάντησαν: ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ!!!
ΤΕΛΟΣ
Με αφορμή την εβδομάδα δράσης από την action aid Hellas «ΣΤΕΛΝΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟ», κουβεντιάσαμε για το πολύτιμο δικαίωμα όλων των παιδιών στη μάθηση.
Αναφερθήκαμε στις περιπτώσεις των παιδιών που στερούνται το σχολείο και τους λόγους που τα κρατούν μακριά του.
Είδαμε σχετικά βίντεο και τη σελίδα της actionaid.
Διαβάσαμε το εκπληκτικό παραμύθι της PITSINAS (συγχαρητήρια Ελένη!!!) χρωματίσαμε τους ήρρωες.
Τέλος, φτιάξαμε μία ομαδική εργασία: Ένα σχολείο για όλα τα παιδιά στο κέντρο και γύρω από αυτό, παιδιά με κινητικά προβλήματα, παιδιά με αναπηρίες, παιδιά υποανάπτυκτων χωρών. Παίξαμε στην αυλή με τα ανθρωπάκια-παιδάκια μας και φωνάξαμε συνθήματα.
Αναφερθήκαμε στις περιπτώσεις των παιδιών που στερούνται το σχολείο και τους λόγους που τα κρατούν μακριά του.
Είδαμε σχετικά βίντεο και τη σελίδα της actionaid.
Διαβάσαμε το εκπληκτικό παραμύθι της PITSINAS (συγχαρητήρια Ελένη!!!) χρωματίσαμε τους ήρρωες.
Τέλος, φτιάξαμε μία ομαδική εργασία: Ένα σχολείο για όλα τα παιδιά στο κέντρο και γύρω από αυτό, παιδιά με κινητικά προβλήματα, παιδιά με αναπηρίες, παιδιά υποανάπτυκτων χωρών. Παίξαμε στην αυλή με τα ανθρωπάκια-παιδάκια μας και φωνάξαμε συνθήματα.
Σήμερα το απόγευμα, σκέφτηκα να παίξουμε με τα παιδιά ένα αποκριάτικο γλωσσικό παιχνίδι, που αντίστοιχο του είχα δει σε κάποιες σημειώσεις ενός σεμιναρίου. Βρήκα λοιπόν τις δικές μου δισύλλαβες λέξεις και αποκριάτικα αινίγματα και ξεκινήσαμε.
ΒΡΕΣ ΤΗΝ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΛΕΞΗ
Με ένα χα και μ ένα ρά, ας τη νιώσουμε παιδιά.-ΧΑΡΑ
Με ένα μά και ένα σκα,είμαι αγνώριστος παιδιά.-ΜΑΣΚΑ
Με ένα γά και ένα τα, βρες τι ντύθηκα, γιαγιά!-ΓΑΤΑ
Με ένα λύ και μ ένα κος, του παραμυθιού ο κακός.-ΛΥΚΟΣ
Με ένα σκού και μ ένα πα, μάγισσα έγινα παιδιά!-ΣΚΟΥΠΑ
Με ένα μπού και μ ένα λα, του γενίτσαρου η συντροφιά.-ΜΠΟΥΛΑ
Με ένα σκύ και μ ένα λος, σύντροφος είμαι πιστός. –ΣΚΥΛΟΣ
Με ένα στο και μ ένα λή, τη φοράω στη στιγμή.-ΣΤΟΛΗ
Με ένα λα και ένα γός, με γυρεύει ο κυνηγός.-ΛΑΓΟΣ
Με ένα μπά και μ ένα λα, πως με παίζουν τα παιδιά!-ΜΠΑΛΑ
Με ένα κέ και μ ένα φι, μπαίνω μέσα στη γιορτή.-ΚΕΦΙ
Με ένα χο και μ ένα ρός, πως μ αρέσει και αυτός! –ΧΟΡΟΣ
Με ένα μω και ένα ρό, βρες τι ντύθηκα εγώ!-ΜΩΡΟ
Με ένα κό και μ ένα τα,νόστιμα γεννώ αυγά.-ΚΟΤΑ
Με ένα ζο και μ ένα ρό,τ άλογό μου καβαλώ.ΖΟΡΟ
Με ένα πα και μ ένα πί,κίτρινη φορώ στολή.-ΠΑΠΙ
Με ένα α και ένα πο και ένα κρι και ένα ά----ΖΗΤΩ Η ΑΠΟΚΡΙΑ!
'Εγραψα τις λέξεις-απαντήσεις και τις εκτύπωσα 2 φορές. Την πρώτη εκτύπωση τη χρησιμοποίησα για να χωρίσω τις ολόκληρες λέξεις μία μία.
Τη δεύτερη εκτύπωση, τη χρησιμοποίησα για να κόψω την κάθε λέξη στις δύο συλλαβές της. ΠΧ: Σκού-πα.Αρχικά, τους έλεγα το αίνιγμα και τα παιδιά προσπαθούσαν να εντοπίσουν προφορικά τις δύο συλλαβές που συνθέτουν την λέξη. Στην αρχή δυσκολεύτηκαν, αλλά μόλις "έπιασαν" τον "μηχανισμό", τα κατάφεραν πολύ καλά.
Μετά το προφορικό παιχνίδι, περάσαμε στο 2ο μέρος του παιχνιδιού: έλεγα το αίνιγμα και τα παιδιά έβρισκαν τις συλλαβές προφορικά , στη συνέχεια γραπτά και τις ένωναν δίπλα στη λέξη.
Το τρίτο μέρος του παιχνιδιού ήταν και το πιο διασκεδαστικό, επειδή πήραν από μισή συλλαβή και χόρευαν με τη συνοδεία μουσικής. Στο σταμάτημα, φώναζα τη λέξη, ή όταν πια είχαν εξοικειωθεί με τα αινίγματα, τους έλεγα το αίνιγμα και τα παιδιά έψαχναν να βρουν τη συλλαβή-ζευγάρι και να τρέξουν κοντά μου.
Στη συνέχεια, έφτιαχναν τη λεξη σαν παζλ, ενώνοντας τις συλλαβές τους.
Αύριο σκέφτομαι να το παίξουμε με ομάδες, επειδή τους άρεσε πολύ...
Με ένα χα και μ ένα ρά, ας τη νιώσουμε παιδιά.-ΧΑΡΑ
Με ένα μά και ένα σκα,είμαι αγνώριστος παιδιά.-ΜΑΣΚΑ
Με ένα γά και ένα τα, βρες τι ντύθηκα, γιαγιά!-ΓΑΤΑ
Με ένα λύ και μ ένα κος, του παραμυθιού ο κακός.-ΛΥΚΟΣ
Με ένα σκού και μ ένα πα, μάγισσα έγινα παιδιά!-ΣΚΟΥΠΑ
Με ένα μπού και μ ένα λα, του γενίτσαρου η συντροφιά.-ΜΠΟΥΛΑ
Με ένα σκύ και μ ένα λος, σύντροφος είμαι πιστός. –ΣΚΥΛΟΣ
Με ένα στο και μ ένα λή, τη φοράω στη στιγμή.-ΣΤΟΛΗ
Με ένα λα και ένα γός, με γυρεύει ο κυνηγός.-ΛΑΓΟΣ
Με ένα μπά και μ ένα λα, πως με παίζουν τα παιδιά!-ΜΠΑΛΑ
Με ένα κέ και μ ένα φι, μπαίνω μέσα στη γιορτή.-ΚΕΦΙ
Με ένα χο και μ ένα ρός, πως μ αρέσει και αυτός! –ΧΟΡΟΣ
Με ένα μω και ένα ρό, βρες τι ντύθηκα εγώ!-ΜΩΡΟ
Με ένα κό και μ ένα τα,νόστιμα γεννώ αυγά.-ΚΟΤΑ
Με ένα ζο και μ ένα ρό,τ άλογό μου καβαλώ.ΖΟΡΟ
Με ένα πα και μ ένα πί,κίτρινη φορώ στολή.-ΠΑΠΙ
Με ένα α και ένα πο και ένα κρι και ένα ά----ΖΗΤΩ Η ΑΠΟΚΡΙΑ!
'Εγραψα τις λέξεις-απαντήσεις και τις εκτύπωσα 2 φορές. Την πρώτη εκτύπωση τη χρησιμοποίησα για να χωρίσω τις ολόκληρες λέξεις μία μία.
Τη δεύτερη εκτύπωση, τη χρησιμοποίησα για να κόψω την κάθε λέξη στις δύο συλλαβές της. ΠΧ: Σκού-πα.Αρχικά, τους έλεγα το αίνιγμα και τα παιδιά προσπαθούσαν να εντοπίσουν προφορικά τις δύο συλλαβές που συνθέτουν την λέξη. Στην αρχή δυσκολεύτηκαν, αλλά μόλις "έπιασαν" τον "μηχανισμό", τα κατάφεραν πολύ καλά.
Μετά το προφορικό παιχνίδι, περάσαμε στο 2ο μέρος του παιχνιδιού: έλεγα το αίνιγμα και τα παιδιά έβρισκαν τις συλλαβές προφορικά , στη συνέχεια γραπτά και τις ένωναν δίπλα στη λέξη.
Το τρίτο μέρος του παιχνιδιού ήταν και το πιο διασκεδαστικό, επειδή πήραν από μισή συλλαβή και χόρευαν με τη συνοδεία μουσικής. Στο σταμάτημα, φώναζα τη λέξη, ή όταν πια είχαν εξοικειωθεί με τα αινίγματα, τους έλεγα το αίνιγμα και τα παιδιά έψαχναν να βρουν τη συλλαβή-ζευγάρι και να τρέξουν κοντά μου.
Στη συνέχεια, έφτιαχναν τη λεξη σαν παζλ, ενώνοντας τις συλλαβές τους.
Αύριο σκέφτομαι να το παίξουμε με ομάδες, επειδή τους άρεσε πολύ...
ΤΕΛΟΣ
Ο ΦΟΒΟΣ
Καθημερινά, προκύπτουν διάφορες αφορμές για να συζητήσουμε για τα συναισθήματά μας. Είναι μία αρκετά δύσκολη έννοια για τα παιδιά, επειδή δεν είναι κάτι χειροπιαστό και ορατό. Όμως μπορούμε να το διακρίνουμε από τις εκφράσεις του προσώπου μας.
Καθημερινά, προκύπτουν διάφορες αφορμές για να συζητήσουμε για τα συναισθήματά μας. Είναι μία αρκετά δύσκολη έννοια για τα παιδιά, επειδή δεν είναι κάτι χειροπιαστό και ορατό. Όμως μπορούμε να το διακρίνουμε από τις εκφράσεις του προσώπου μας.
Όταν μας τρομάζει κάτι, αντιδρά όλο το σώμα μας.
Η αφορμή να μιλήσουμε για τους φόβους μας, δόθηκε όταν κάποιο παιδί δήλωσε στο θέμα της μυθολογίας που κάναμε πριν, ότι οι μύθοι που διαβάζουμε τον φοβίζουν και τον κάνουν να βλεπει άσχημα όνειρα...
Δουλειά λοιπόν.....
Είπαμε τους φόβους μας και τους ζωγραφίσαμε...
Η αφορμή να μιλήσουμε για τους φόβους μας, δόθηκε όταν κάποιο παιδί δήλωσε στο θέμα της μυθολογίας που κάναμε πριν, ότι οι μύθοι που διαβάζουμε τον φοβίζουν και τον κάνουν να βλεπει άσχημα όνειρα...
Δουλειά λοιπόν.....
Είπαμε τους φόβους μας και τους ζωγραφίσαμε...
Περπατήσαμε μαζί τους στο δάσος...Τους δείξαμε στους φίλους μας, με τη μουσική, βρήκαμε μια μεγάλη λίμνη και τους ρίξαμε μέσα, αφού τους σκίσαμε σε κομματάκια.
Με αφορμή αυτό, δουλέψαμε τη συνεργασία και τον συγχρονισμό, με τη βοήθεια ενός μεγάλου πανιού και μιας μικρής μπάλας.
Διαβάσαμε το βιβλίο "ο δράκος του φόβου" και είπαμε λέξεις που μας φοβίζουν.
Ακούσαμε από cd το παραμύθι "δεν φοβάμαι το σκοτάδι"και αντιληφθήκαμε ότι ο κάθε ένας μας φοβάται διαφορετικά πράγματα.
Ένα παιδί έλεγε τον φόβο του και τα υπόλοιπα προσπαθούσαν να του βρουν τρόπους να τον ξεπεράσει.
Το παιδι που φοβόταν τους μύθους, είπε ότι τον τρομάζει ο μινώταυρος. 'Ετσι, του προτείναμε να τον παίξουμε και όλοι μαζί φτιάξαμε έναν μεγάλο λαβύρινθο με τούβλα. Ο Πέτρος ήθελε να παίξει το ρόλο του μινώταυρου!!!! Έτσι κι έγινε...Όλα καλά λοιπόν!
Ακούσαμε από cd το παραμύθι "δεν φοβάμαι το σκοτάδι"και αντιληφθήκαμε ότι ο κάθε ένας μας φοβάται διαφορετικά πράγματα.
Ένα παιδί έλεγε τον φόβο του και τα υπόλοιπα προσπαθούσαν να του βρουν τρόπους να τον ξεπεράσει.
Το παιδι που φοβόταν τους μύθους, είπε ότι τον τρομάζει ο μινώταυρος. 'Ετσι, του προτείναμε να τον παίξουμε και όλοι μαζί φτιάξαμε έναν μεγάλο λαβύρινθο με τούβλα. Ο Πέτρος ήθελε να παίξει το ρόλο του μινώταυρου!!!! Έτσι κι έγινε...Όλα καλά λοιπόν!
ΤΕΛΟΣ
Ο ΘΥΜΟΣ
Οι καθημερινές διενέξεις των παιδιών και η γνωστή έκφραση" δεν σε έχω φίλο!"
ήταν η αφορμή να μιλήσουμε για το θέμα του θυμού. Θυμώσαμε σαν τον Δία που πετάει τους κεραυνούς του, είπαμε με τί θυμώνουμε, είδαμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη, όταν είναι θυμωμένο και φτιάξαμε τους δικούς μας κεραυνούς.
Οι καθημερινές διενέξεις των παιδιών και η γνωστή έκφραση" δεν σε έχω φίλο!"
ήταν η αφορμή να μιλήσουμε για το θέμα του θυμού. Θυμώσαμε σαν τον Δία που πετάει τους κεραυνούς του, είπαμε με τί θυμώνουμε, είδαμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη, όταν είναι θυμωμένο και φτιάξαμε τους δικούς μας κεραυνούς.
Βρήκαμε εικόνες που δείχνουν ξεσπάσματα θυμού από το διαδίκτυο και τις εκτυπώσαμε.
Συζητήσαμε για τους τρόπους να ξεπερνάμε τον θυμό μας (ζωγραφίζουμε, μετράμε, παίζουμε μπάλα, συζητάμε, διαβάζουμε ένα βιβλίο κλπ.) Βρήκαμε εικόνες και τις εκτυπώσαμε.
Έτσι, φτιάξαμε τη στήλη, του ΝΑΙ και του ΟΧΙ.
Διαβάσαμε το βιβλίο " ΌΤΑΝ ΘΥΜΩΝΩ" και σε φύλλο εργασίας από το βιβλίο "ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ" ζωγραφίσαμε τον θυμό μας και γράψαμε από κάτω, τι μας θυμώνει.
Παίξαμε παιχνίδι συναισθημάτων με το ζάρι. Χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες των έξι παιδιών και ένα ένα παιδί από κάθε ομάδα, έριχνε το ζάρι. Ανάλογα με το συναίσθημα που έδειχνε, τα παιδιά της ομάδας του έπρεπε να βρούν και να διηγηθούν αληθινά περιστατικά που τους προκάλεσαν το αντίστοιχο συναίσθημα (αυτό που έδειχνε το ζάρι).Για να φτιάξετε το ζάρι, αρκεί να κολλήσετε σε κάθε του πλευρά προσωπάκια που δείχνουν συναισθήματα. Κυκλοφορούν άπειρα στο διαδίκτυο. Κέρδισε η ομάδα που περιέγραψε τα περισσότερα περιστατικά.
Για το συναίσθημα της ΑΓΑΠΗΣ κολλήσαμε μια καρδούλα.
Στο τέλος, μετρήσαμε τα σταυρουδάκια μας και διαπιστώσαμε ότι κέρδισε η ομάδα 3. Το έπαθλό της ήταν να πάρουν τα παιδιά των άλλων ομάδων, εκφράσεις που να δηλώνουν το συναίσθημα που τους έλεγαν οι νικητές. Έτσι,έμειναν όλοι ευχαριστημένοι.
Διαβάσαμε το βιβλίο " ΌΤΑΝ ΘΥΜΩΝΩ" και σε φύλλο εργασίας από το βιβλίο "ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ" ζωγραφίσαμε τον θυμό μας και γράψαμε από κάτω, τι μας θυμώνει.
Παίξαμε παιχνίδι συναισθημάτων με το ζάρι. Χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες των έξι παιδιών και ένα ένα παιδί από κάθε ομάδα, έριχνε το ζάρι. Ανάλογα με το συναίσθημα που έδειχνε, τα παιδιά της ομάδας του έπρεπε να βρούν και να διηγηθούν αληθινά περιστατικά που τους προκάλεσαν το αντίστοιχο συναίσθημα (αυτό που έδειχνε το ζάρι).Για να φτιάξετε το ζάρι, αρκεί να κολλήσετε σε κάθε του πλευρά προσωπάκια που δείχνουν συναισθήματα. Κυκλοφορούν άπειρα στο διαδίκτυο. Κέρδισε η ομάδα που περιέγραψε τα περισσότερα περιστατικά.
Για το συναίσθημα της ΑΓΑΠΗΣ κολλήσαμε μια καρδούλα.
Στο τέλος, μετρήσαμε τα σταυρουδάκια μας και διαπιστώσαμε ότι κέρδισε η ομάδα 3. Το έπαθλό της ήταν να πάρουν τα παιδιά των άλλων ομάδων, εκφράσεις που να δηλώνουν το συναίσθημα που τους έλεγαν οι νικητές. Έτσι,έμειναν όλοι ευχαριστημένοι.
ΤΕΛΟΣ
Η ΑΓΑΠΗ
Και ήρθε η σειρά της ΑΓΑΠΗΣ! Του πιο γλυκού συναισθήματος όπως έγραψα και στους στίχους του τραγουδιού μας. Οι δραστηριότητες μας γέμισαν χαρά, τις απολαύσαμε κυριολεκτικά...
Έχουμε μια αρκετά εμπλουτισμένη βιβλιοθήκη κι έτσι, είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε πολλά βιβλία. Η Μαρία σας παρουσιάζει τα βιβλία μας με καμάρι. Τολμώ να πω ότι το αγαπημένο μας είναι το βιβλίο της Ε. Ρίτσου, "η μεγάλη καφετιά αρκούδα, βρήκε την ευτυχία". Όταν το διαβάζαμε στα παιδιά, επικρατούσε απόλυτη ησυχία και μερικά ματάκια, δακρύσανε κιόλας. Πρόκειται για ένα βιβλίο που αφορά την υιοθεσία και βγαίνουν από μέσα του τόσα πολλά συναισθήματα...που σας το προτείνω για τη βιβλιοθήκη σας ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!!!!
Και ήρθε η σειρά της ΑΓΑΠΗΣ! Του πιο γλυκού συναισθήματος όπως έγραψα και στους στίχους του τραγουδιού μας. Οι δραστηριότητες μας γέμισαν χαρά, τις απολαύσαμε κυριολεκτικά...
Έχουμε μια αρκετά εμπλουτισμένη βιβλιοθήκη κι έτσι, είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε πολλά βιβλία. Η Μαρία σας παρουσιάζει τα βιβλία μας με καμάρι. Τολμώ να πω ότι το αγαπημένο μας είναι το βιβλίο της Ε. Ρίτσου, "η μεγάλη καφετιά αρκούδα, βρήκε την ευτυχία". Όταν το διαβάζαμε στα παιδιά, επικρατούσε απόλυτη ησυχία και μερικά ματάκια, δακρύσανε κιόλας. Πρόκειται για ένα βιβλίο που αφορά την υιοθεσία και βγαίνουν από μέσα του τόσα πολλά συναισθήματα...που σας το προτείνω για τη βιβλιοθήκη σας ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!!!!
Αφού τα διαβάζαμε, τα συζητούσαμε και την Παρασκευή, τα βάλαμε στη δανειστική μας βιβλιοθήκη.
Η κυρία Αναστασία έπαιξε πολύ ωραία παιχνίδια με τα παιδιά.
Zωγράφισαν και έκοψαν τις κόκκινες καρδούλες τους.Αγαπάμε σαν τη θεά Αφροδίτη (για να το συνδέσουμε και με το θέμα του προγράμματός μας)
Η κυρία Αναστασία έπαιξε πολύ ωραία παιχνίδια με τα παιδιά.
Zωγράφισαν και έκοψαν τις κόκκινες καρδούλες τους.Αγαπάμε σαν τη θεά Αφροδίτη (για να το συνδέσουμε και με το θέμα του προγράμματός μας)
Στη συνέχεια χορέψαμε με τις καρδιές μας, έχοντας στη σκέψη μας κάτι που αγαπάμε και στο σταμάτημα της μουσικής την ακουμπούσαμε σε κάποιο σημείο του σώματός μας.
Κάποια στιγμή, γίναμε ζευγάρια και χορέψαμε παρέα με τις καρδιές μας. Αλλάξαμε πολλά ζευγάρια. Μετά διαλέξαμε κάποιον να του χαρίσουμε την καρδιά μας και χορεύαμε σε ζευγάρια προσέχοντας σαν τα μάτια μας την καρδιά του άλλου.
Μείναμε έτσι σε ζευγάρια και καθίσαμε. Συζητήσαμε πως νιώθουμε που ο άλλος μας χάρισε την καρδιά του...
Στο τέλος, πήρε πίσω ο καθένας τη δική του, (την δίνανε πίσω πολύ προσεκτικά!) και στη συνέχεια γράψαμε επάνω τα πρόσωπα και τα πράγματα που αγαπάμε...
Γράψαμε αυτό που έχει πολύτιμο ο καθένας για να το κλείσουμε μέσα στην καρδιά μας...
Κάποια στιγμή, γίναμε ζευγάρια και χορέψαμε παρέα με τις καρδιές μας. Αλλάξαμε πολλά ζευγάρια. Μετά διαλέξαμε κάποιον να του χαρίσουμε την καρδιά μας και χορεύαμε σε ζευγάρια προσέχοντας σαν τα μάτια μας την καρδιά του άλλου.
Μείναμε έτσι σε ζευγάρια και καθίσαμε. Συζητήσαμε πως νιώθουμε που ο άλλος μας χάρισε την καρδιά του...
Στο τέλος, πήρε πίσω ο καθένας τη δική του, (την δίνανε πίσω πολύ προσεκτικά!) και στη συνέχεια γράψαμε επάνω τα πρόσωπα και τα πράγματα που αγαπάμε...
Γράψαμε αυτό που έχει πολύτιμο ο καθένας για να το κλείσουμε μέσα στην καρδιά μας...
Και ο Αλέξανδρος σήμερα, έφερε για δεκατιανό, ένα κουλουράκι καρδούλα! Τυχαίο;;;; Δε νομίζω!!!!!
Την γράψαμε λοιπόν και...είμαστε έτοιμοι για την παρακευή της...
Και συνεχίσαμε με τη συνταγή της ΑΓΑΠΗΣ!
Πως να την φτιάξουμε άραγε;;;; Με τι υλικά και σε τι ποσότητες; Ποιες μονάδες μέτρησης θα χρησιμοποιήσουμε;;;
Πως να την φτιάξουμε άραγε;;;; Με τι υλικά και σε τι ποσότητες; Ποιες μονάδες μέτρησης θα χρησιμοποιήσουμε;;;
Τελικά, αποφασίσαμε....Και συγκεντρώσαμε τα υλικά και τα εργαλεία...
Οι μάγειρες, μάζεψαν τα υλικά από τα παιδιά (αγκαλιές, φιλιά...) και τα έβαλαν σ ένα μπωλ. Ανακατέψαμε καλά καλά και....έτοιμο!!!
Αποφασίσαμε και ποια υλικά δεν θέλουμε να έχει η συνταγή μας. Ο καθένας έλεγε από ένα, το γράφαμε και το κλείναμε σ ένα βάζο. Στο τέλος, το βάζο πήγε από χέρι σε χέρι για να βεβαιωθούμε ότι είναι ερμητικά κλειστό!
Αναστασία, σ ευχαριστούμε που καταφέρνεις ταυτόχρονα να διδάσκεις, να παίζεις με τα παιδιά, και να φωτογραφίζεις!!!!
ΤΕΛΟΣ
ΤΕΛΟΣ
