Τέλειωσε και η φετινή σχολική χρονιά. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά και παραδίνουμε αύριο τα παιδάκια μας στους γονείς τους πάνω απ όλα, γερά!
Χθες, το απόγευμα, κάναμε και τη τελευταία μας γιορτούλα.
Επειδή το πολιτιστικό μας πρόγραμμα ήταν :"ο μύθος ως πολιτιστική μας κληρονομιά", αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε ένα μικρό κομμάτι από κάθε είδος μύθου που επεξεργαστήκαμε. Στα παιδιά άρεσαν οι μύθοι του Αισώπου, τα λαϊκά παραμύθια και φυσικά, η αρχαίοι μύθοι. Μαζί με τα παιδιά, επιλέξαμε αυτά που μας έκαναν περισσότερη εντύπωση και ιδού το αποτέλεσμα:
ΜΕΡΟΣ 1ο
Μύθοι του Αισώπου : η αλεπού και το κοράκι, ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας, ο λαγός και η χελώνα, ο ήλιος κι ο βοριάς, ο ψεύτης βοσκός.
Χθες, το απόγευμα, κάναμε και τη τελευταία μας γιορτούλα.
Επειδή το πολιτιστικό μας πρόγραμμα ήταν :"ο μύθος ως πολιτιστική μας κληρονομιά", αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε ένα μικρό κομμάτι από κάθε είδος μύθου που επεξεργαστήκαμε. Στα παιδιά άρεσαν οι μύθοι του Αισώπου, τα λαϊκά παραμύθια και φυσικά, η αρχαίοι μύθοι. Μαζί με τα παιδιά, επιλέξαμε αυτά που μας έκαναν περισσότερη εντύπωση και ιδού το αποτέλεσμα:
ΜΕΡΟΣ 1ο
Μύθοι του Αισώπου : η αλεπού και το κοράκι, ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας, ο λαγός και η χελώνα, ο ήλιος κι ο βοριάς, ο ψεύτης βοσκός.
ΜΕΡΟΣ 2ο
Λαϊκοί μύθοι: Εδώ επιλέξαμε το λαϊκό παραμύθι "τα τεμπέλικα ζώα"όπου η εργατική κοτούλα, ζητά βοήθεια να φυτέψει, να ποτίσει, να θερίσει, να αλέσει, να ζυμώσει και να ψήσει το ψωμάκι που προέκυψε από έναν σπόρο. Οι τρεις φίλοι, της αρνούνται τη βοήθειά τους, επικαλούμενοι την αρρώστια τους, όμως όταν το ψωμάκι είναι έτοιμο, σπεύδουν να φάνε, ξεχνώντας κάθε πόνο τους.
Επιλέξαμε να το τραγουδήσουμε με δύο χορωδίες παιδιών που τραγουδούσαν εναλλάξ, (επειδή ήταν μεγάλο!) σε στίχους δικούς μου και μουσική του κ. Κωνσταντίνου Χίζαρη, μουσικού του σχολείου μας. Τον ευχαριστούμε!
Λαϊκοί μύθοι: Εδώ επιλέξαμε το λαϊκό παραμύθι "τα τεμπέλικα ζώα"όπου η εργατική κοτούλα, ζητά βοήθεια να φυτέψει, να ποτίσει, να θερίσει, να αλέσει, να ζυμώσει και να ψήσει το ψωμάκι που προέκυψε από έναν σπόρο. Οι τρεις φίλοι, της αρνούνται τη βοήθειά τους, επικαλούμενοι την αρρώστια τους, όμως όταν το ψωμάκι είναι έτοιμο, σπεύδουν να φάνε, ξεχνώντας κάθε πόνο τους.
Επιλέξαμε να το τραγουδήσουμε με δύο χορωδίες παιδιών που τραγουδούσαν εναλλάξ, (επειδή ήταν μεγάλο!) σε στίχους δικούς μου και μουσική του κ. Κωνσταντίνου Χίζαρη, μουσικού του σχολείου μας. Τον ευχαριστούμε!
ΜΕΡΟΣ 3ο
Αρχαίος μύθος: "Ο μύθος των τεσσάρων εποχών"
Τα παιδιά, έπαιξαν ένα θεατρικό έργο, σε έμμετρο λόγο, διασκευασμένο, την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη.
Τα τραγούδια μάγεψαν τους θεατές μας -αλλά κυρίως τα παιδιά μας- που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, αυτοσχεδιάζοντας. Επιφυλάσσομαι να ανεβάσω ένα βίντεο που δεν είναι ακόμη έτοιμο.
Αρχαίος μύθος: "Ο μύθος των τεσσάρων εποχών"
Τα παιδιά, έπαιξαν ένα θεατρικό έργο, σε έμμετρο λόγο, διασκευασμένο, την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Άδη.
Τα τραγούδια μάγεψαν τους θεατές μας -αλλά κυρίως τα παιδιά μας- που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, αυτοσχεδιάζοντας. Επιφυλάσσομαι να ανεβάσω ένα βίντεο που δεν είναι ακόμη έτοιμο.
Όλοι οι συντελεστές σε μια φωτογράφηση. Από αριστερά ο σύζυγος Ραφαήλ-φωτογράφος, στο κέντρο η μητέρα της συναδέλφου Τούλας, κ. Μαριάνθη Παγκρατίδου- κάμερα γούμαν, την οποία ευχαριστούμε ιδιαιτέρως επειδή καλύπτει ....όλες τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες!!!!
Σ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΕΝΤΕΛΩΣ...ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ!
Χθες, πέντε παιδάκια μου, μου είπαν: 'κυρία, έχουμε ετοιμάσει μια παράσταση και θέλουμε να σας την παρουσιάσουμε. Καθίσαμε όλοι αναπαυτικά αλλά..η παράσταση δεν πήγε τόσο καλά...Οι ...θεατές άρχισαν να διαμαρτύρονται και έτσι σήμερα σκέφτηκα να φτιάξουμε όλοι μαζί ένα δικό μας θεατράκι-αφού είμαστε στη μέση της αποκριάς- ώστε να καταλάβουν τα παιδιά την διαδικασία και τις δυσκολίες που απαιτεί ένα τέτοιο εγχείρημα.Βρήκα λοιπόν από το διαδίκτυο πολλές μάσκες (ανθρώπους, ζώα, φρούτα, ήλιο, φεγγάρι, πειρατές,κλπ)
Σήμερα,λοιπόν, τους τις παρουσίασα στον υπολογιστή και ζήτησα, αφού τις δούνε όλες, να μου πουν ποια προτιμά ο καθένας για να την εκτυπώσω. (καταλαβαίνει κανείς πολλά για τον χαρακτήρα των παιδιών!) Αφού τις είδαν όλες, άρχισαν να επιλέγουν...
Σήμερα,λοιπόν, τους τις παρουσίασα στον υπολογιστή και ζήτησα, αφού τις δούνε όλες, να μου πουν ποια προτιμά ο καθένας για να την εκτυπώσω. (καταλαβαίνει κανείς πολλά για τον χαρακτήρα των παιδιών!) Αφού τις είδαν όλες, άρχισαν να επιλέγουν...
Κι έτσι, διάλεξε ο καθένας τη μάσκα που θέλει...δηλαδή, το χαρακτήρα που θέλει να υποδυθεί.
Η γη μας, 2 πριγκίπισσες, λουλούδι, ελέφαντας,τίγρης, βασιλιάς, κουνέλι, κλέφτης,ήλιος,γάτα, κυρία Έμμυ-έτσι την ονομάσαμε-λιοντάρι, κακιά μητριά, βάτραχος...
(ΩΧ! Είπα...'Αντε να βγάλουμε απ αυτά. σενάριο!!!!)
Ο καθένας χρωμάτισε και έκοψε τη μάσκα του...Και έτοιμες!
(ΩΧ! Είπα...'Αντε να βγάλουμε απ αυτά. σενάριο!!!!)
Ο καθένας χρωμάτισε και έκοψε τη μάσκα του...Και έτοιμες!
Τις φορέσανε ..επειδή δεν μπορούσανε να κρατηθούν άλλο...
Θέλαν να φορέσουν και κοστούμια, κι έτσι, ψάξαμε στο βεστιάριο μας και βρήκαμε...τα καλύτερα!
Και τώρα; "Πρέπει να βρούμε μια ιστορία" -μου είπαν κι εγώ, αράδιασα τις μάσκες στο τραπέζι, πήρα χαρτί και μολύβι και άρχισα τη...στενογραφία...
Και ιδού το σενάριο σύμφωνα με τους χαρακτήρες που επιλέξανε...Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε η γη...και όλα γυρνούσαν γύρω της-κουνελάκια, βασιλιάδες,βάτραχοι, τίγρεις, πριγκίπισσες, μητριές, κλέφτες,λουλούδια, λιοντάρια, κυρίες, γάτες, ελέφαντες. Κι ένας ήλιος έλαμπε από πάνω.
Σ ένα παλάτι, ζούσε ένας καλός βασιλιάς που τον λέγανε Αχάβ(!!!) μαζί με τις δυο του κόρες, τις πριγκίπισσες Μαρίνα και Μαρία. Είχαν και δυο καλά ζωάκια, μία γάτα κι ένα κουνέλι.. Η γυναίκα του είχε πεθάνει και είχε παντρευτεί μια κακιά μητριά.
Κοντά στο παλάτι, υπήρχε μια λίμνη που ζούσε ένας βάτραχος.Στη λίμνη με τα νούφαρα υλήρχε και ένα λουλούδι μαγικό που μιλούσε κάθε πρωί με τον βάτραχο.
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Καλημέρα λουλούδι!
ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Καλημέρα βάτραχε! Πως βρέθηκες εδώ;
ΒΑΤΡΑΧΟΣ;: Εδώ ήμουν πάντα. Εσύ;
ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Κι εγώ, εδώ φύτρωσα! Τι νέα έχεις;
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Έμαθα πως στο παλάτι, ζει ο καλός βασιλιάς μαζί με τις δυο του πριγκίπισσες,τη γάτα και το κουνέλι του. Έχει όμως παντρευτεί μια κακιά μητριά!
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Καλημέρα λουλούδι!
ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Καλημέρα βάτραχε! Πως βρέθηκες εδώ;
ΒΑΤΡΑΧΟΣ;: Εδώ ήμουν πάντα. Εσύ;
ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Κι εγώ, εδώ φύτρωσα! Τι νέα έχεις;
ΒΑΤΡΑΧΟΣ: Έμαθα πως στο παλάτι, ζει ο καλός βασιλιάς μαζί με τις δυο του πριγκίπισσες,τη γάτα και το κουνέλι του. Έχει όμως παντρευτεί μια κακιά μητριά!
Στη λίμνη, έρχονταν και οι πριγκίπισες μαζί με τα καλα ζωάκια.Παίζανε, χορεύανε και συζητούσαν.Ερχόταν κι ένας ελέφαντας κι έπινε νερό από τη λίμνη.
Στο παλάτι, υπήρχε και μια καλή υπηρέτρια, η κυρία Έμμυ, που έκανε όλες τις δουλειές και υπηρετούσε πιστά τον βασιλιά, τις πριγκίπισσες και την κακιά μητριά, που όμως δεν την συμπαθούσε.
Ο βασιλιάς είχε και δύο φύλακες, ένα λιοντάρι και μία έναν τίγρη, που όμως ήτανε καλά ζώα
Ο βασιλιάς είχε και δύο φύλακες, ένα λιοντάρι και μία έναν τίγρη, που όμως ήτανε καλά ζώα
Μια νύχτα που όλοι στο παλάτι κοιμότανε,ήρθε ένας κλέφτης για να κλέψει τα χρυσά φλουριά του βασιλιά.Ξύπνησε την κακιά μητριά και καταστρώσανε ένα σχέδιο.
Να πάρουν την κυρία Έμμυ και τα καλά ζώα ώστε να αναγκάσουν τον βασιλιά να τους δώσει τα φλουριά.
Πήραν λοιπόν τα καλά ζωάκια, και την κυρία Έμμυ, που έρχισε να φωνάζει:»βοήθεια!». Ξύπνησαν το λιοντάρι και ο τίγρης αλλά δεν κατάφεραν να τους πιάσουν και έτσι, ο κλέφτης τους πήγε στο σπίτι του.
Να πάρουν την κυρία Έμμυ και τα καλά ζώα ώστε να αναγκάσουν τον βασιλιά να τους δώσει τα φλουριά.
Πήραν λοιπόν τα καλά ζωάκια, και την κυρία Έμμυ, που έρχισε να φωνάζει:»βοήθεια!». Ξύπνησαν το λιοντάρι και ο τίγρης αλλά δεν κατάφεραν να τους πιάσουν και έτσι, ο κλέφτης τους πήγε στο σπίτι του.
Όταν ξύπνησε ο βασιλιάς, άρχισε να φωνάζει την Έμμυ, αλλά δεν πήρε απάντηση. Έλειπαν και τα καλά ζώα κι έτσι, αποφάσισε να πάει να τους βρει, αφού ζήτησε να τον ακολουθήσουν και οι πριγκίπισσες.
Όλοι μαζί, φτάσανε στη λίμνη. Το λουλούδι, είχε δει τι είχε συμβεί και το είπε στο βάτραχο. Αυτός με τη σειρά του, το είπε στο βασιλιά και εκείνος, έφτασε στο λημέρι του κλεφτη. Ο κλέφτης και η κακιά μητριά, αρνήθηκαν να του δώσουν πίσω όσους είχαν πάρει.
Όλοι μαζί, φτάσανε στη λίμνη. Το λουλούδι, είχε δει τι είχε συμβεί και το είπε στο βάτραχο. Αυτός με τη σειρά του, το είπε στο βασιλιά και εκείνος, έφτασε στο λημέρι του κλεφτη. Ο κλέφτης και η κακιά μητριά, αρνήθηκαν να του δώσουν πίσω όσους είχαν πάρει.
Ο ήλιος όμως, που τα βλέπει όλα, τους τύφλωσε με τις ακτίνες του και έτσι, οι απαγωγείς λιποθύμισαν.
Ο βασιλιάς, πήρε πίσω την υπηρέτριά του και τα καλά ζώα και....έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Όσο για τη γη;...ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΓΥΡΝΑΕΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ!!!!
Ο βασιλιάς, πήρε πίσω την υπηρέτριά του και τα καλά ζώα και....έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
Όσο για τη γη;...ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΓΥΡΝΑΕΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ!!!!
Και η αυλαία κλείνει, μα μια υπόκλιση...Μπορεί να χάσαμε τη χαλάρωση σήμερα, αλλά κερδίσαμε θεατρική συνείδηση!!!
ΤΕΛΟΣ
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ
Ύστερα από τις δράσεις μας, ξεφύτρωσε σήμερα και μία ...απόδραση. ..
Ο καιρός υπέροχος, τα παιδάκια μας επέστρεψαν από την ανάρρωσή τους και είχαν ...κέφια για περίπατο, αποφασίστηκε λοιπόν να πάμε να δούμε ανθισμένες αμυγδαλιές. Είμαστε από τα προνομιούχα νηπιαγωγεία, που ενώ βρισκόμαστε μέσα στην πόλη, έχουμε κοντά μας και εξοχή. Έτσι, τα παιδιά, μαζί με την κυρία Αναστασία και την κυρία Τούλα περπάτησαν κοντά στη φύση, βρήκαν αμυγδαλιές και τις φωτογράφισαν.
Εκτός από τις αμυγδαλιές,εντελώς απρόοπτα, βρεθήκανε μπροστά σε ένα θέαμα που φυσικά δεν είχανε προβλέψει: ένα κοπάδι κατσικάκια!!!!
Τα παιδιά ενθουσιασμένα μου περιέγραφαν το μεσημέρι που πήγα σχολείο την..."εκδρομή " τους κι έτσι, αποφάσισα να τους πω τον μύθο της αμυγδαλιάς (προκειμένου να το συνδέσω και με το θέμα του πολιτιστικού προγράμματός μας.
(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ...ΑΠΟΔΡΑΣΗ...ΠΡΟΣΕΧΩΣ!)
Ο καιρός υπέροχος, τα παιδάκια μας επέστρεψαν από την ανάρρωσή τους και είχαν ...κέφια για περίπατο, αποφασίστηκε λοιπόν να πάμε να δούμε ανθισμένες αμυγδαλιές. Είμαστε από τα προνομιούχα νηπιαγωγεία, που ενώ βρισκόμαστε μέσα στην πόλη, έχουμε κοντά μας και εξοχή. Έτσι, τα παιδιά, μαζί με την κυρία Αναστασία και την κυρία Τούλα περπάτησαν κοντά στη φύση, βρήκαν αμυγδαλιές και τις φωτογράφισαν.
Εκτός από τις αμυγδαλιές,εντελώς απρόοπτα, βρεθήκανε μπροστά σε ένα θέαμα που φυσικά δεν είχανε προβλέψει: ένα κοπάδι κατσικάκια!!!!
Τα παιδιά ενθουσιασμένα μου περιέγραφαν το μεσημέρι που πήγα σχολείο την..."εκδρομή " τους κι έτσι, αποφάσισα να τους πω τον μύθο της αμυγδαλιάς (προκειμένου να το συνδέσω και με το θέμα του πολιτιστικού προγράμματός μας.
(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ...ΑΠΟΔΡΑΣΗ...ΠΡΟΣΕΧΩΣ!)
Τα παιδιά άκουσαν με ενδιαφέρον τον μύθο και αποφάσισαν να τον δραματοποιήσουν... (τον μύθο τον βρήκα από τη σελίδα paidika)
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ
Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς.
Ήταν κάποτε στη Θράκη, μια πανέμορφη πριγκίπισσα, η Φυλλίς.
Ερωτεύτηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα.
Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν όταν το καράβι του νεαρού Αθηναίου Δημοφώντα
επέστρεφε από την Τροία.
Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν όταν το καράβι του νεαρού Αθηναίου Δημοφώντα
επέστρεφε από την Τροία.
Παντρεύτηκαν αλλά μετά από λίγο καιρό ο νεαρός Αθηναίος νοστάλγησε
την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα μην αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά και ειλικρινά δικός της.
την πατρίδα του και η ερωτευμένη πριγκίπισσα μην αντέχοντας να τον βλέπει στεναχωρημένο τον άφησε να γυρίσει πίσω και αν την αγαπούσε πραγματικά θα ξαναγύριζε και τότε θα ήταν πραγματικά και ειλικρινά δικός της.
Έτσι κι έγινε και η ερωτευμένη Φυλλίς έμεινε μόνη να περιμένει τον εκλεκτό της
για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της.
Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο
για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της.
για χρόνια ώσπου μαράζωσε και πέθανε από τη θλίψη της.
Όμως οι θεοί που ήξεραν την ιστορία της την μεταμόρφωσαν σε δέντρο
για να μπορεί να περιμένει για περισσότερα χρόνια τον αγαπημένο της.
(ΕΔΩ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ!!!)
Έτσι η ερωτευμένη γυναίκα δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο,
που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά.
Έτσι η ερωτευμένη γυναίκα δεν πέθανε αλλά έγινε το δέντρο,
που έμελλε να γίνει σύμβολο της ελπίδας : η Αμυγδαλιά.
Έλεγαν λοιπόν ότι μετά από χρόνια και όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη βρήκε την αγαπημένη του και πιστή γυναίκα, όχι περιστοιχισμένη από μνηστήρες αλλά ένα ξερό δέντρο δίχως φύλλα στη μέση του παγωμένου τοπίου.
Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό της και τότε εκείνη
πλημμύρισε ανθούς στη μέση του χειμώνα νικώντας το θάνατο.
Απελπισμένος και γεμάτος τύψεις αγκάλιασε τον κορμό της και τότε εκείνη
πλημμύρισε ανθούς στη μέση του χειμώνα νικώντας το θάνατο.